Την πλήρη αντίθεσή του στην προοπτική δημιουργίας μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων στην περιοχή του Δήμου Λαυρεωτικής εκφράζει το Δημοτικό Συμβούλιο, με αφορμή τη γνωμοδότηση επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του ΥΠΕΝ για το σχέδιο δημιουργίας δικτύου μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης Απορριμματογενών Ενεργειακών Πρώτων Υλών (ΑΕΠΥ) από Αστικά στερεά Απόβλητα (ΑΣΑ).
Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι στη ΣΜΠΕ δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο Λαύριο και την Κερατέα, ως πιθανών υποδοχέων, αλλά τα μέλη του Συμβουλίου εκτιμούν ότι «φωτογραφίζονται» στους χάρτες που έχουν αναρτηθεί και αφορούν την Διαχειριστική Ενότητα Περιφέρειας Αττικής.
Σε κάθε περίπτωση, το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρίασή του στις 11 Αυγούστου αποφάσισε ομόφωνα, μεταξύ άλλων, ότι:
- Advertisement -
-Απορρίπτει, εκφράζοντας την αρνητική του γνώμη επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του ΥΠΕΝ για το σχέδιο δημιουργίας δικτύου μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης Απορριμματογενών Ενεργειακών Πρώτων Υλών (ΑΕΠΥ) από Αστικά στερεά Απόβλητα (ΑΣΑ).
-Να αναθέσει σε Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της χώρας (όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) μελέτη της φέρουσας ικανότητας του Δήμου Λαυρεωτικής για τη νέα προτεινόμενη δραστηριότητα όπως αναφέρεται στη ΣΜΠΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις άλλες οχλούσες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες όπως το μεγαλύτερο Ενεργειακό Πάρκο της χώρας, γραμμές υπερυψηλής τάσης που διασχίζουν όλη την χωρική αρμοδιότητα του Δήμου, την μόλυνση του εδάφους από βαρέα μέταλλα από την επί χιλιάδες χρόνια μεταλλευτική – μεταλλουργική δραστηριότητα , την λειτουργία των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, των χημικών βιομηχανιών, των ΒΙΠΑ Κερατέας και Λαυρίου, την λειτουργία του λιμένα, την λειτουργία βάσης της Πολεμικής Αεροπορίας και την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Περαιτέρω, όπως σημειώνεται, η μελέτη αυτή θα ασχοληθεί και με τα κριτήρια αποκλεισμού που αναφέρονται στην νομοθεσία αλλά και στην ίδια την ΣΜΠΕ όπως το Γεωπάρκο της Unesco, περιοχές Natura, την ύπαρξη ορεινών όγκων, τις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου Λαυρεωτικής, τον Εθνικό Δρυμό Σουνίου, τις Αρχαιολογικές περιοχές και μνημεία της Λαυρεωτικής, αγροτικές περιοχές υψηλής παραγωγικότητας και περιοχές πλημμύρας.
-Να διεξάγει επιστημονική ημερίδα σχετική με το θέμα, να εκδώσει ψήφισμα για την ενημέρωση των αρμόδιων φορέων, των κομμάτων, βουλευτών, ευρωβουλευτών κ.α. καθώς και να αναθέσει σε έγκριτο δικηγορικό γραφείο να ετοιμάσει τις περαιτέρω απαραίτητες νομικές ενέργειες.
Τι αναφέρει η Μελέτη
Στην πολυσέλιδη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων η οποία βρίσκεται σε διαβούλευση από την 1η Αυγούστου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι σήμερα λειτουργούν περίπου 1.200 εγκαταστάσεις ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων σε όλο τον κόσμο με συνολική δυναμικότητα 310 εκατομμυρίων τόνων ανά έτος.
Μεγάλος αριθμός μονάδων έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ (Ολλανδία, Γερμανία, Δανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Τσεχία, κ.λπ.). Η συντριπτική πλειονότητα των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων στην Ευρώπη, λειτουργούν με τεχνολογίες αποτέφρωσης με κινούμενη εσχάρα, επιτυγχάνοντας συντελεστή ενεργειακής απόδοσης R1 > 65%, και επιτελούν εργασίες ανάκτησης (R) και όχι διάθεσης (D), σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
Η ενεργειακή αξιοποίηση αποβλήτων είναι διαδεδομένη και δοκιμασμένη διεργασία, με στόχο την μείωση του προς τελική διάθεση όγκου τους. Σε πολυπληθείς μεγαλουπόλεις εντός και εκτός Ευρώπης οι μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων βρίσκονται συχνά στο κέντρο των πόλεων και συμμορφώνονται με τα πιο αυστηρά περιβαλλοντικά όρια. Οι μονάδες αυτές παρέχουν μια ολοκληρωμένη λύση διαχείρισης αποβλήτων, παράγοντας παράλληλα ηλεκτρική ή/και θερμική ενέργεια.
Η ενεργειακή αξιοποίηση ΑΕΠΥ έχει σημαντικό ρόλο εντός του πλαισίου της κυκλικής οικονομίας. Παρότι τοποθετείται χαμηλότερα στην ευρωπαϊκή πυραμίδα ιεράρχησης των αποβλήτων από την ανακύκλωση, διαδραματίζει από συνολική άποψη βιωσιμότητας συμπληρωματικό ρόλο στην κυκλική οικονομία. Πρώτα απ’ όλα, μέσω των τεχνολογιών ενεργειακής αξιοποίησης ΑΕΠΥ, γίνεται αξιοποίηση μόνο των αποβλήτων που δεν είναι δυνάμενα να ανακυκλωθούν για οικονομικούς, τεχνικούς ή περιβαλλοντικούς λόγους. Κατά συνέπεια, η τεχνολογία είναι συμβατή με την ανακύκλωση και ανταγωνίζεται μόνο με την υγειονομική ταφή αποβλήτων, η οποία κατατάσσεται χαμηλότερα στην ιεραρχία των αποβλήτων.
Επιπλέον, τα απόβλητα μέσω των τεχνολογιών ενεργειακής αξιοποίησης ΑΕΠΥ, υφίστανται επεξεργασία σε υψηλές θερμοκρασίες, κάτι που επιτρέπει τον περιορισμό της εκπομπής βλαβερών ουσιών οι οποίες θα επιβάρυναν το περιβάλλον εφόσον τα απόβλητα διατίθονταν για υγειονομική ταφή. Τέλος, οι τεχνολογίες ενεργειακής αξιοποίησης ΑΕΠΥ επιτρέπουν την ανάκτηση ενέργειας και υλικών από μη ανακυκλώσιμα απόβλητα, κάτι που συμβάλλει στη διατήρηση της κυκλικότητας των υλικών.
Περαιτέρω τονίζεται ότι το υπό διαβούλευση σχέδιο για τη χώρα μας αποτελεί την εφαρμοστική μελέτη του ΕΣΔΑ για την ενεργειακή αξιοποίηση αποβλήτων και λειτουργεί ως ο οδικός χάρτης για την κατασκευή και λειτουργία ενός δικτύου μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης ΑΣΑ, και ειδικότερα δευτερογενών (απορριμματογενών) καυσίμων και υπολειμμάτων επεξεργασίας ΑΣΑ σε εθνικό επίπεδο.
Στις παραπάνω κατηγορίες, δεν περιλαμβάνονται σύμμεικτα υπολειμματικά ΑΣΑ.
«Μέσω του σχεδίου θα επιτευχθεί η μετάβαση από το υφιστάμενο γραμμικό μοντέλο διαχείρισης των υπολειμμάτων επεξεργασίας ΑΣΑ (μέσω υγειονομικής ταφής) σε ένα σύγχρονο, αποδοτικό, φιλικό προς το περιβάλλον και ανταγωνιστικό κυκλικό μοντέλο διαχείρισης (ενεργειακή αξιοποίηση), μέχρι το 2030. Στόχος του σχεδιασμού είναι τόσο η μείωση, έως το 2030, της ποσότητας των αστικών στερεών αποβλήτων που καταλήγουν σε ΧΥΤΥ το πολύ σε 10% κ.β. των παραγόμενων ΑΣΑ, όσο και η συνακόλουθη προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, σε συμμόρφωση με τους σχετικούς όρους και προϋποθέσεις της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας και με εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών», όπως αναφέρεται.
Ως περιοχή αναφοράς του σχεδίου, νοείται το σύνολο της χώρας, η οποία στο πλαίσιο της διερεύνησης της σκοπιμότητας υλοποίησής του, έχει χωριστεί σε τέσσερις Διαχειριστικές Ενότητες ως ακολούθως:
▪ Διαχειριστική Ενότητα 1 (Δ.Ε.1): Περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας και μέρος της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
▪ Διαχειριστική Ενότητα 2 (Δ.Ε.2): Περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και μέρος της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
▪ Διαχειριστική Ενότητα 3 (Δ.Ε.3): Περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Στερεάς Ελλάδας, Αττικής, Βορείου Αιγαίου και μέρος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
▪ Διαχειριστική Ενότητα 4 (Δ.Ε.4): Περιλαμβάνει την Περιφέρεια Κρήτης και μέρος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Έξι μονάδες
Μέσω της συγκεκριμένης ΣΜΠΕ, ενσωματώνεται η περιβαλλοντική διάσταση κατά την υιοθέτηση ενός δικτύου έξι μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης σε επίπεδο χώρας.
Με το σχεδιασμό που έχει προκριθεί ως βέλτιστος, η Διαχειριστική Ενότητα 1 περιλαμβάνει δυο μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης ΑΕΠΥ όπως και η Διαχειριστική Ενότητα 3, ενώ οι Διαχειριστικές Ενότητες 2 και 4 περιλαμβάνουν μια μονάδα ενεργειακής αξιοποίησης εκάστη.
Οι μονάδες αποτυπώθηκαν κεντροβαρικά (ως προς τις ποσότητες που θα οδηγούνται προς ενεργειακή αξιοποίηση σε επίπεδο Π.Ε.) ως ακολούθως:
• Δ.Ε.1.1: Π.Ε. Ροδόπης ή Ξάνθης
• Δ.Ε.1.2: Π.Ε. Κοζάνης
• Δ.Ε.2: Π.Ε. Αρκαδίας, Αχαΐας ή Ηλείας
• Δ.Ε.3.1: Π.Ε. Βοιωτίας
• Δ.Ε.3.2: Περιφέρεια Αττικής
• Δ.Ε.4: Π.Ε. Ηρακλείου
Τονίζεται, ωστόσο, ότι η γεωγραφική θέση των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης όπως αποτυπώνεται στους χάρτες είναι ενδεικτική και ότι κατά τα επόμενα στάδια (διαγωνιστική διαδικασία, περιβαλλοντική αδειοδότηση κ.λπ.) θα υπάρχει δυνατότητα ευελιξίας ως προς τη θέση τους εντός των ορίων των Διαχειριστικών Ενοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου